Bilge Kadın Şiiri - Ferhat Tebat

Bir kadın, şakak kemikleri geniş, ay yüzünde
Narin, saf ve sevgi dolu başlarda, yeni
Hayatı sever insanda, gözünde örtü

Kalbiyle yaşadı gençliği, ölümsüz dimağ
Öğren ve paylaş, mutluluk kaynağı
Heyecanla koştu yarına eş, dost, aile sığınağı

Zaman ah şu zaman nasıl da kemiriyor ömrü
Duruldu kadın, sorular fırlattı uzağa, cevapsız!
Nasıl yok olur insan? , sevdalar, umutlar, özlemler ve kalanı

Bir kırgınlık kaldı derinde, ilahi kırgınlık
Heyecanı çaresiz inat oldu, umut ise karanlık
Korkutuyor herkes gibi onu da yalnızlık

Sonunda öğrendi gerçeği kadın, “rüya için yas tutulmaz”
Ay yüzünde güller bitti, yaşlı bilge kadın, aydınlık
Herkese anne kadın, Havva kadın