gitmek böyle bir şey
her şeyi yakmak gibi
yaşattığın tüm gerçekleri yok etmek
hayatı ikiye bölmek
gitmek
belki uçan kuşlara özendim
köyüm vardı benim
yemyeşil dallar sarkardı duvarlardan
tahta kapılar gir diye seslenir
yolları sular kesip
dur burda kal derdi
kalsaydım keşke
Yalnızlık eser dudaklarında
Islaktır ayrılığı çağıran gözler
Yine de kalp gitme der
Durmayan ayaklara
Ama giden hep gider.
Eskiden seni hayal ederdim
Sabaha doğru pencereden bakarken
Güneşin saklandığı o vakit
Havanın soğukluğu içimdeyken
Sımsıcak bir el tutardı elimi
İşte o an bir huzur kaplardı içimi
Gitme deseydim,
Başa dönelim diyen sana.
Seni senle aldattığım
O gecenin armağınını
Doya doya öpebilseydin,
Gitme deseydim.
bitti korkular
içimde bir umut
gün ışığına çıkmayı bekliyordu
ama
sönmek zorunda kaldı
hatta söndü bile
sarı sayfalarda buldum seni
okuduğum her kitabın kokusunda
her sayfanın yalnızlığında, bitmişliğinde
hayatın zorluklarını kendine görev edinmiş
sanki biz yaşamıyormuşcasına
sanki içimiz yanmıyormuşcasına
Gidiyorsun
Bu kez sebep ben değilim
İçim titriyor
Yalnızlık kapıda bekliyor
Suskun geceler
Üşüyorum
Gece görüşleri vardır hayatımda
Karanlığın üzerime çöktüğünü bilirim
Ben ki yalnızlığın esiri
Bu esaretten hem kurtulmak isterim
Hem de sararım sımsıkı
Bağlanmak zordur bana göre
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!