Dünyamız ilerliyor. Bunu büyükler söylüyor. Bana sorarsanız (hemen sorun!) ne dünyanın ne de büyüklerin ileri gittiği falan yok. Biz çocukların sevgili Peygamberi ve O'nun arkadaşlarından buyana insanlar, ileri değil hep geriye gitmişlerdir.
Yalnıııııııııız! Biz çocuklar başka. Biz hiç bir zaman geriye gitmedik. Biz hep yerimizdeydik. Sılai Rahim'den bir yere gitmedik. Biz doğarken asli yerimizde: Bilge doğduk. Size durduk yerde bir soru sorarız şaşarırıp kalırsınız. Belki cevap verirsiniz düşünerek veya daha çok düşünmeyerek. Biz hiç kanar mıyız, öyle büyük büyük sözlerinize? Bizden kaçamazsanız. Sizi soru yağmuruna tutarız. Belki iki ayağınızı bir pabuça sığdırırsınız. Ama yine de bize bir güzel cevap vermekten aciz kalırsınız. Baktınız, olacak gibi değil, sıkıldınız ya bizden, başınızdan savmak istersiniz tabiî ki:
- Yaramaz! Seni bacaksız! Çocuk sen! ne konuşuyorsun? Hiç öyle olur mu? Büyüyünce anlarsın. Öyle soru sorulmaz! Dinle! Öyle değil! Olmaz! Hayır! Benim dediğim gibi. Bak şu yumurcağa! Neler biliyor? Neler de söylüyor bir karış boyu ile?
Bakın heeey büyükler! Siz aslında bir şey bilmiyorsunuz. Bildiğinizi sanıyorsunuz. Bizi de inandırmak istiyorsunuz değil mi? Biz felsefe melsefe bilmeyiz. Ama değme feylesofları dize getirmesini biz biliriz. Evet siz.. küçük görün bizi (!) Görmüyor musunuz, şu bebek gözlerimizin içinde parlayan koca ışığı? Sizin feri sönmüş gözlerinizle bizimkileri bir karşılaştırın, hemen anlayacaksınız farkımızı...
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta