ırmakta ki ağaç, ne hoş olurdu
uzanmak orda, öpüşmek de
serin gölgelikte seninle.
gelirken
yeşil, uzun saçlarını
ve tarağını da al
gülüşlerinle
daha da eğil üzerime.
uyku çekildiğinde gel
yavaşça çöz beni
nehrin şerefine.
Kayıt Tarihi : 31.3.2012 20:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Söz böyle güçlü olunca şiir gibi bir hayat dilemekten başka çare kalmıyor...tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)