Bilge Şiiri - Muzaffer Taşdemir

Bir çift cam da saklar,
kalpsizdir,
bilgeleri.
Tanımayan engini,
derine dalmadan yüzer.
Kenara vurmuş kirlere kulaç atar,
Düşleyemez mavi derinlikleri.
Beyaz gelinliklerine hayalin,
yetmez nefesi,
Sevemedi çirkin bildi güzellikleri.
Gözünde çapaklar var,
Kapalı gözlerinde,
Işıklar hep karanlık kalmış.
Sönmeyen varsa bir yürek, Şeytanlarına, düşman saymış.

Bir bilge bakıyor çok derinlere,
tohum atacak tarlalara,
Uzaya saçacak çiçeklerin polenlerinde,
gelecekleri.
Toplamaya çalışıyor, boynu bükük,
gelincikleri.
Hedef tutmayan kurşunlar yaralamış,
engin yüreği.
Kendinden çok severken, bir şeyler,
kıpırdatmış eski gözlerin yaşını.
Güzellikte hep dilekler,
bilekler sıvanmış,
Güreş yapacaklar hayallerle,
mağlup filozoflar!
Genç düşüncelerde galip, ihtiyar bilge.
kollarını kaldıracak güçten uzakta,
arşa kalkmakta sevgileri.
Düşen çocuklarla koşuyor,
düşe kalka,
düşe.
Yürüyor aklın dehlizlerinden,
varmış menziline.