Acının biley taşında;
Keskin bıçak ağzıdır,
Öfkem.
Karanlık bir noktayım;
Yeni sahtekarlıklara başlayan,
Bütün cümlelerin başında.
Öfkemin ateşiyle yanıyorum.
Gururumun kafesine düştü;
Sevgimiz son zerresi.
Gidiyorum;
Var mı bundan ötesi?
Kayıt Tarihi : 28.4.2003 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!