Hüznüm
Köz köz oldu iki gözüm
Bahara çalarken güzüm
Güz ayazı yazgım oldu
Hüznüm
Hükme bağlanınca sözüm
Bir sen kaldın bana yardan yadigar
Ne bileydim halden anlamaz gönlü
Ne bileydim bir ana sığan ömrü...
Bilemedim ana hükmeden sırrı
Bilemezdim
O vakitler sergüzeştim, serden geçtim
Bir hercai nağmeydim
Bilmeler benden uzak,
Bir uzaktan bir tuzağa gezerdim
Ne bileyler diyarında
Ben bir paslı, sapı kanlı bir kör bıçak bileydim
Bilemedim
Ne bileydim
Bir bileydim
Bileydim....
Yar kararım kararaydı
Yar ellerim kırılaydı
Saçlarım kıra çalaydı
Yar yitirdim yad ellerde
Uçarım
Aramayla bulunmaz ki
Naçarım...
Ben bir bitik, yardan yitik, pusulasız
Kaçarım....
İstanbul,27,04,2002
Gökhan ÖktemKayıt Tarihi : 27.4.2002 21:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!