Bilet yok Şiiri - Üzeyir Aydın

Kaçırırım gözlerimi gözlerinden
Gözler dursun kaçarım senden
Olsa bile Can yakan bahaneler
Dizilir boğazıma olan kelimeler

Güzelim düşlerimde yok oldu
Ne de olsa görünen bir yoldu
O düşler korkutan düş de olsa
Günün tadı vardı rüyada olsa

Ben bilmedim belki bilemedim
Kimselerden af bile dilemedim
Düşman oldum seni incitenlere
Ben anlatamadım beni bilenlere

Bir anlayan vardı beni anlayan
Sözleri ve bakışı yürek dağlayan
O bilmedi belki ben çok sevdim
Bende onun kıymetin bilemedim

Tutunacak daldan mahrum kalan
Artık kimse inanmayacak hep yalan
Ben bilemedim derdim sen anlardın
Beni iki kelime ile hayata bağlardın

Unutmam gözlerin gözlerini buluşunu
Kalbin göğsüne tokmak gibi vuruşunu
Dışarısı kış ben yazı bulmuş bahardım
Kendimi kaybeder hayallere dalardım

Hayaller hep var, bir dolu bir boş oluyor
Hayalde gül misali sulanmayınca soluyor
Gözlerden uzak yaşamımın kaçıncı günü
Bilet yok ki dönüşü olsun dünün bugünü
Cebirin defteri
ocak; 2009