Eskittiğim yüzlerden
Kaçtığım bakışlardan geliyorum
Hazmedemediğim sevgiler
Ve kazık sapladığim kalplerden
Ben hep gelirdim bir yerlerden
Bilmezdi onlar
Durduğumu sınırlardı yanıbaşlarında
Salondaki tay tüyü o koltuk gibi
Yumuşak, kadifemsi
Ondandı bu konforları
Her evlilik ertesi
Ben hep giderdim
En çok da yerleştiklerinde
Koltuğun ucunda her an kalkacakmış gibi
Durmayı bilemediklerinde
Sevdiklerinde benden çok bencilliklerini
Giderdim hep
Görmezdi onlar
Valizim bir şiirin şirinliğinde
Öyle ya da böyle
Sabrettiğimiz her incinmişlik
Yaptığımız her tercihte
Biz hep dilerdik
Gelsin diye bizle birileri
Her an gidecekmiş gibi
MÇ.
Mehtap CalgıcKayıt Tarihi : 11.4.2022 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!