Bileşke Şiiri - Halil Kıvrık

Gözlerde uyku akmıyor
acıyor uyku gözlerde
acınası hallerde değil sözler
uyku özlüyor gözleri
yumuk...

Onlar ki;
Geceye uzanırlardı yorgunluklarından
umuda yorarlardı rüyalarını

Varsıllıkta gariban
yoksullukta aşk doluydular

ilkin tutkuya tutuklandılar ardışık sayılardı yüreklerinde atan ritm
deli-doluydular
cinsiyetin ruhunda sevmenin asal sayılardan olduğunu bilmek,
insana has güzellik

Vuruldular...

ulaşanlar ki;
Kendisi olabilmenin ötesine
bir elin parmakları çok geldi onlara
bir(lik) ten olmak istiyorlardı

Biri çöllerde çoraklığa
biri dağlarda kuraklığa çareydi

İki bereketli ırmaklar arasında
havza/lam almaz bu alacakaranlık acılara
Güneşin ilk dokunduğu yer olan topraklardır öyle böyle değil

iki;
ayrı akardamardır şattülarap

bizden ırak..