Görmeyince seni gözlerim
Dokunamayınca ellerim ılık tenine
Anladım ki sen yoksun
Ve bir daha da gelmeyeceksin.
İşte o an bir şeyler koptu kalbimden
Boğazıma düğümlendi hasretine dair kelimeler.
Bir ah çektim derinden
Sana ait hatıralar geçti gözlerimin önünden
Yıkıldı içimdeki erişilmez sandığım dağlar
Yerle bir oldu aşk için
Feryadımı taa uzaktaki geçmişim duydu
Fırladı ninemin başındaki kofiği
Koptu Zîn’in kolundaki boncuklar
Kırıldı Mem’in aşk nağmeleri çalan kavalı
Yayıldı sesim yüz yıllar ötesine
Herkes saygıyla eğildi önünde
Olamazdı kimse bizim gibi sevdalı
Böyle bir aşk görülmedi bilesin
Dünya kuruldu kurulalı.
.ilker murat çinitaş.mamak.08
İlker Murat ÇinitaşKayıt Tarihi : 17.3.2009 08:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!