Bilesin Şiiri - Mustafa Yılmaz Boz

Nur ile cemlenmiş, beyaz yüzünü,
Ak diye sevmedim, seni bilesin.
Kıskanırım elden, kara gözünü,
Bak diye sevmedim, seni bilesin.

Aşkın kitabını, yazalım baştan,
Darbe senden gelsin, ölüm telaştan,
Sakın biraz nolur, gözünü yaştan,
Dök diye sevmedim, seni bilesin,

Kızılda yakışır, mor saçlarına,
Varsa bir yalanım, sor saçlarına,
Kırmızı gülleri, pür saçlarına,
Tak diye sevmedim, seni bilesin.

Medet ummam Huri, Kılman, güzelden,
Ne bir gül bahçesi, ne beyaz gülden,
Aşk-I muhabbetten, hatır gönülden,
Çık diye sevmedim, seni bilesin.

Tamam çok severim, yoktur külfetin,
Yüreğinde esir, kalan Mürvet’in,
Senin olsun şanın, paran, servetin,
Çok diye sevmedim, seni bilesin.

Al bu yarımları, al da tamam et,
İster tövbe getir, ister aman et,
Kefensiz şu kalbim, sana emanet,
Yak diye sevmedim, seni bilesin.

Hicranı yaşadım, hasrete doydum,
Ne almışsam senden, yerine koydum,
Ne giyse yakışır, diyenler duydum,
Şık diye sevmedim, seni bilesin.

Kahıroğlan sana, şiir yazanmış,
Açılmış ellerin, cana uzanmış,
Dönmüş kirpiklerin, yana uzanmış,
Ok diye sevmedim, seni bilesin.