Bilesin Şiiri - Nurullah Hünerci

Gönül tahtını yıkma üşürsün,
Her ağlatan gülmez bilesin!
Yaprak ağacın mı ki onu düşürsün;
Her dökülen ölmez bilesin!

Sükûta erer insan yaşınca,
Sevgi anlam bulur bedeni aşınca.
Şirin için dağları bile delince;
Her Ferhat murâdı bulmaz bilesin!

Bu kaçıncı hazan ömür vadinde?
Ağarmış saçların, nasip yırtık cebinde. Vaâdedilen nimetin kâsesi elinde;
Her kuru şükürle dolmaz bilesin!

Hünerci bu sözleri ellere sanma!
Ya bekle gideni ya da hiç anma.
Yüreklerin duaya elbet hakkı var ammâ;
Her tutulan dilek kabul olmaz bilesin!