Bilesin Şiiri - Yusuf Özkay

Bilesin,
Gözlerin içinde kayboldum ben
Yüreğime kor düştü
Kendimi bulamıyorum.

Hani fırtınalar söküp gider ya ağaçları
Hani ardından çırıl çıplak kalır ya toprak
İşte öyle sende söküp gittin yüreğimi
Başı boş yapraklar gibi, bir oyana bir bu yana savruluyorum.

Bilesin,
Gözlerin intihar sebebi yüreğim için
Her baktığımda yatalak hastalar gibi,
Donup kalıyorum.

Artık biliyorum seni oradan çıkarmak imkansız
Mıh gibi çakmışım seni beynime
Volkanlar misali içimde patlarken aşkın
Bir kibrit çöpü gibi yitip tükeniyorum.

Bilesin,
Dudaklarım şarkılar söylemek istiyor güzelliğine
Ellerim nilüfer saçlarını okşamak,
Bırak süzüleyim kadın yüreğine
Orada yatayım dünyanın en tatlı düşüne
Ve bir bahar sabahı senle açtığımda gözlerimi yine
Ben yine seni seviyorum diyeyim.

04.11.2002 (Eskişehir)