Bilesin Şiiri - Osman Aktürk

Bilesin

Acıların sokağına
Sensizliğin şakağına
Ne kadar üfleyerek geçmeyen yara varsa
Hepsine
Hiçbirine

Ufuklardan ufuklara koşan deli taylara
Ak kısraklara
Geceye ve gündüze
İlk ve son söze
Nakış nakış

Seni işledim bilesin

Bir deli fırtınaya karışıvermiş yaprakta
Üzerine basıp geçilen toprakta nefeste yeni doğmuş bebeğin ciğerlerine dolan
Gelinlerin gururla taktığı duvakta
Bir ninenin çaresi tükenmiş yakarışında
Toyda
Bir bayram sabahı neşesinde
Ve daha nice şeyde
Muhteriş bir uyanış

Seni düşledim bilesin

Yağmur taneleri düşerken usul usul
Huzurdu
Kokan topraktı
Islak rayların ışıltışıydı
Gözlerime kaçan çiğ damlalarıydı
Ve zikrin bismillahında gibi
Bir derviş

Seni başladım bilesin