Bilesin Şiiri - Yunus Duysal

Gidişinle saplandı vücuduma başkasına sığmayan mızraklar
Sadece gözden değil, deşen yerlerden de akıyor o soğuk yaşlar
Bende bıraktın vedayı, dilimde artık sessiz çığlıklar
Dünlerimden bugünüme gülmüyor yüzüm bilesin

İklimim hep soğuk, hep kış yok artık Yaz’ım
Kendime bile geçmiyor sana geçen nazım
Seninle çok iken, sensiz bak ne azım
Dünlerimden bugünüme ağlıyor içim bilesin

O kasvetli, o büyük saltanat yok artık başımda
Sendin sahibi sarayın, o baştaki tacında
Nasıl örmüştük surları o kervanlar güzergâhında
Dünlerimden bugünüme yol oldu içim bilesin

Vefatı var şimdi sana biriken sevdamın
Kalp üstünde taşınıyor o soğuk yüzlü kadınım
Gömeceğim seni gamzelerime, kırılgan hep sol yanım
Dünlerimden bugünüme kabir oldu içim bilesin