Bilesin Şiiri - İsa Yıldıran

Mecnun edip beni çöllere saldın,
Aklımı, varımı verdim bilesin.
Sen nefsinle başbaşa kaldın,
Güller yangından soldu bilesin.

Attın yüreğime sönmeyen odu,
Bıraktın aklıma binlerce soru,
El ele göz göze atlardık zoru,
İmtihanı sensiz vermem bilesin.

Kokun sinmiş odam şimdi bir hoş
Yokluğunla beni eyledin sarhoş,
Sende beni sevsen gerisi hep boş,
Kara yazgıma sebep sensin bilesin.

Duydum şimdi elin başka ellerde,
Yüreğim yanıyor kor ateşlerde,
Acı acı ötüyor bak bülbüllerde,
Gülizarım yakan sensin bilesin.

İSA YILDIRAN