Bilesin Şiiri - Yavuz Değirmenci

Gönüller, âşığın aşk denizidir
Deniz taştı, derya doldu bilesin
Her mısrası duyguların izidir
Dile düştü,destan oldu bilesin

Aynalara yansır asıl gerçekler
Yorgun gözler hala baharı bekler
Senin için topladığım çiçekler
Boyun büktü,hemen soldu bilesin

Yüz vermezdin dili nefret kusana
Haksızlığa sessiz kalıp susana
Demiştin ki; rehber olsun bu sana
Zaman seni haklı kıldı bilesin

Hasretlik çatlattı sabır taşını
Yüreğim yutkundu döktü yaşını
Çaresizce bakıp eğdi başını
Sensiz ummanlara daldı bilesin

Aşık ölse bile aşklar yaşıyor,
Dünya’dan ahrete sevda taşıyor,
Gördüm iki kişi mezar eşiyor
Ben vermezdim ecel aldı bilesin

Sessiz gemi bir gün kalkar amenna
Son limanda gönül belenir gama
DEĞİRMENCİ bir can borçlusu amma
Türküleri öksüz kaldı bilesin