Bilesin Şiiri - Levent Kayahan

Nerde bir güzel görsem <sen< sanıp
Gönül bahçeme umut ekiyorum bilesin
Ben bu hasreti <ayrılıktan usanıp<
<Geleceksin diye< çekiyorum bilesin

Yüreğimi saran isyan otlarını kökleyip
Ayrılığın kahrını uzağa sürükleyip
İçimdeki duyguları kağıtlara yükleyip
Mısralardan anıtlar dikiyorum bilesin

<Düşün< senden uzakta hep kendimi yıprattım
Neden ruhumun kapılarını elaleme kapattım
Boşverdiğin sevgimi gurbete sebil yaptım
Ben sevdamı şiirlere döküyorum bilesin

Sensizlikten sızlayan kalbimin sargısını
Değiştirmek istiyorum kaderin ön yargısını
Peşinde yorgun düşen sabrımın örgüsünü
Yavaşça ilmik. ilmik söküyorum bilesin

Sonuna dek zorluyorum tahammülümü
Yaşatmaya çalışıyorum sevda gülümü
Seninle geçsin diye ömrün kalan bölümü
<Çölde su bekler gibi< bekliyorum bilesin

Belki anlarsın diye durumumu arzedip
Sen hala <aramıyor sormuyorsun< naz edip
Hayalimde<bedenini kollarımda< farzedip
Uykularda karanlığı yokluyorum bilesin

Seni düşünürüm nerelere gitmiştir diye
Kimbilir o kimlere boyun eğmiştir diye
Senin. <gözlerin. ellerin < değmiştir diye
Kokladığın çiçekleri kokluyorum bilesin

<Sayıklarken adını< duyarlarsa korkarım
Bu halimi herkese yayarlarsa korkarım
Unutmam için <nasihat sayarlarsa < korkarım
Onun için seni yüreğimde saklıyorum bilesin

Ben yıllarca seni sevmekle övündüm
Bir bakışınla bir gülüşünle avundum
Her olayda her zaman seni savundum
<Günahını< gönlümde aklıyorum bilesin

Ulaşamam olsamda uzakta yakında
<Ben geldim< de saçlarına taçlar takın.da
<Hayatımı hiçe sayıp< senin hakkında
Kötü edenleri anında haklıyorum bilesin
....................................................................