sisli bir dağ gibi çöktü üstüme sensizliğim.
havada buruk sükunetin kokusu...
damlıyor yanaklarımdan hasretim
efkarımın kadehine.
evveli olmayan masallarda sana mağlup olurken,
kurtarmıyor kendini şovalyen! bilerek, isteyerek
bilesin...
aşkından müebbet yedim sanki!
gözlerinin zindan karasında,
sensiz geçen günlere çentik atıyorum.
sana şiirler yazıyorum
gaz lambasının paslı ışığında
titreyen ellerimle.
burda gün yüzü görmüyorom
bilesin
kimseyle konuşmuyorum buralarda
onlarda birşey sormuyorlar artık
bazen hakim soruyor
'pişman mısın? ' diye
ona doğru bakıp gülüyorum.
bilesin...
Kayıt Tarihi : 13.2.2011 13:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)