Bilesin Şiiri - Ömer Akçayır

Düşesin bir akşam daha, hesaptan,
Boşaltasın ceplerini mavi masaya,
Devretmeden koyu bir hicran tasaya,
Başlamalısın onbeş yaşından, en baştan.

Bu omuz taşır mı bu yükü, bilinmez doğrusu
Kafamda hantal bir yük,
Yenir mi bu acı lokma, yenmez mi sorusu
Ağır mı ağır dişlerim, büyük mü büyük,

Akılda manasız bir isyan iştiyakı,
Ayıramaz oldu ki sorma; siyahla akı,
Bu tembel heyecan senindir, bilesin
Alasın ve takasın, boynunda bir ölü takı.

Kalasın Cumhuriyet Caddesi'nde yarım yürek,
Yitiresin tüm şefkatini bu akşama dek,
Bulunmaz mı sanırsın maviyi, senden başka,
Bu tavrına denk bir, tavır gerek.

Burnumda buz kokulu zehir soğuğu,
Hatırlamaz oldu havsalam, yanlışla doğruyu,
Bu bitkin şecaat senindir, bilesin
Bilesin ve kesesin, korkularında soluğu.

Tütesin burnuma burcu burcu,
Tutasın cürümüne denk, kefaret orucu,
Düşünmez misin bir kez olsun, naylon kuklayı?
Nedir bu senaryo, nedir suçu?

İçimde zift misali kara is,
Yitirdiklerim, bir el hariç beş his,
Bu berrak vaat senindir, bilesin.
Bilesin ve göresin, ötelerden ve temiz.

Dönesin yollarıma tek hissiyatla,
Yürüsün yollar ayaklarında, ek iştiyakla,
Çok beklettin beni, şu yalancı hayatta.
Gittin ve gelmedin işte bir inatla.

Kalbimde fütursuz, kalbi hissiyat,
Gönlümde bayat bir bekleyiş,
Bu yapma çiçek senindir,
İster tak zülüflerine, istersen kaldır at.

Ötesin bülbül gibi gül karşısında,
Satılsın yılların bir ucuzluk çarşısında,
Bitmez mi sanırsın, bunca müddeti ki,
Erittin onca serveti, kul nazarında.