Bilesin Şiiri - Mehmet Avar

Sen gittin gideli gülmedi yüzüm
efkar oldu dünya her taraf hüzün
kadere selam söyle dedi gözüm
yapraklar döküldü gelmedi güzün

bir seneyi de devirdik ömürden
gelecek seneye yaşar miyiz bilemem
aldı götürdü kalbimi vurgun den
gel dedi bana uzak elde dir gidemem

hala bir kor gibi yanıyor tenim
şarap tadında dokundukça kanıyor
gecelerde düşlerinde bakan benim
uzak yollara daldı gözlerim yaniyor

veda etmeden ayır diler bizi giderken
yaşlarımız hiç dinmedi ki gülesin
yatağın da sıcak yeller eserken
yorgan oldum sardım seni bilesin