Bilerek Yada Bilmeyerek...

Sana kim olduğunu soran mı oldu yürek
Ne geçti ki eline hiç bişeyden ürkmeyerek
Yok oldun gene sigara dumanı gibi tüterek
Beceremessin ki aşk senin neyine gerek,

Tutunduğun her dal bir gün çürüyerek
Düşeceksin alçağa yaprak gibi süzülerek
SENDE BİR GÜN KAZANIRSIN HERŞEYİNİ KAYBEDEREK
Manasız aşkı ne diye taşırsın be yürek

Hep sevildiğimi sandım sevinerek
Yaşamadım kimseden nefret ederek
Kanatmışım yüreğimi gönül verip severek
vazgeçtim senden tek kalemde silerek,

Herkes sordu seni o nasıl? diyerek
İyi dedim mutluluğuna gücenerek
Yazık ettin beni diri diri gömerek
Beni yalnız koyup hayatımı zehrederek,

Gönül bahçene ne tohumlar ekerek
Aklıma hükmeden had bilmez bu yürek
O dahi isyanda ihanetine küfrederek
beceremedim bu kez kökten vazgeçerek
Kolaydı beni mutlu edip cennete giderek
Gözlerini hayat boyu bana bahşederek

Sevmişim ben seni söylüyorum üzülerek
Yanmak buymuş içten içe körüklenerek

SUÇSA BENİMKİ
GÖSTER BÜYÜKLÜĞÜNÜ AFFEDEREK
AŞIK OLMUŞUM BEN SANA
BİLEREK YADA BİLMEYEREK...