Bilene..! Şiiri - Mehmet Şahan

Yanı başında durur hiç bitmeyen hazine,
Baba; rızkın kapısı, açmasını bilene!
Görmemesi imkânsız bakıverse özüne,
Baba; ırkın yapısı, bakmasını bilene!

Bilebilse insanlar yollarına bal döker,
Kapısına kul olur; diz kırılır, bel çöker!
Ayakların altına paspas olur, gül eker,
Anne; Cennet bahçesi, girmesini bilene!

Hissedersin arkanda başı karlı dağ gibi,
Kesmekle tükenmeyen üzüm dolu bağ gibi,
Bakışı bin yıl değer sonu gelmez çağ gibi,
Kardeş; gönül aynası, görmesini bilene!

Nefsi toprak yaparsan, adı da olsa humus,
Eş, dost, hısım, akraba olurlar hepsi Yunus!
Sen ırmak olur isen; konu, komşu okyanus!
Komşu; sevgi deryası, yüzmesini bilene!

Evlat, deniz suyudur; içilmez ki içesin!
Evlat, kendi huyudur; biçilmez ki biçesin!
Evlat, ceddin soyudur; geçilmez ki geçesin!
Evlat; boyun ölçüsü, ölçmesini bilene!

Anlamaz asla seni yüreğinde kin varsa!
Kırk tilkiyle dolaşır kafasında hin varsa!
Dikkat eyle Şahan’ım etrafında kim varsa,
Sevgi; Allah vergisi, sevmesini bilene!
Sevgi; ecir sergisi, dermesini bilene!