Bilen yok Şiiri - Tuncay Akdeniz

Arz edem halımi sevdiğim sana
Kaderden bir yara aldım bilen yok
Ezelinden dertli dediler bana
Ne ağladım nede güldüm bilen yok

Bu dünya çileli zor bir mekandır
Genişine geniş garibe dardır
Benim aradığım sıcak yuvadır
Eğlenecek viran buldum bilen yok

Sensiz geçen günüm hep zehir olur
Senden başka bu derdimi kim bilir
Ecel gelir birgün canımı alır
En sonunda candan oldum bilen yok

Neler çektim ayrılığın elinden
Ayrılığı zor demişler ölümden
Tuncay diyor ayrılamam gülümden
Kaderle baş başa kaldım bilen yok