Bilen Yok Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Gönülden gönüle sürgün yüreğim
Bir gönülde karar kıldı bilen yok
Can kuşum uçuyor tutmaz direğim
Beni yerden yere vurdu bilen yok

Kaldım tek başıma koca dünyada
Çağırırım kimse gelemez imdada
Senle geçen günler düşünce yada
Göz yaşlarım sele döndü bilen yok

Çıkmadı aklımdan deniz gözlerin
Hep incitip durdu sitem sözlerin
Bilmez misin bir tek seni özlerim
Kader saatini kurdu bilen yok

Yaşamla ölümün arasındayım
Sensiz geçen anın karasındayım
Sanırsın arabın sahrasındayım
Benim için zaman durdu bilen yok

Gelirsen can bulur yürek yeniden
Anladım fayda yok bana faniden
Kurtuluşsa senin gibi caniden
Azrail karşımda durdu bilen yok

Sanırsın sevdanla söner bu ateş
Hep sırtımdan vurdun biçare kalleş
Ancak olur senden aymazlara eş
Ömrümü tavrıyla yordu bilen yok

Gel yeter ki yarim batsın dikenin
Vay haline senle derdi çekenin
Ak gülün üstüne al kan dökenin
Sinemin üstünde kordu bilen yok