Kulağımın hayata isyanı var
Kir pas kar oldu duyduklarından!
İnsanlar gülmüyor, tenle buluşmadan
Gönüllerde kalmamış ilkbahar!
Aykırı gülüşler, iz bırakır oldu
Gözler rengini isle bozdu
Yokluk şerbeti, yokluğa koyuldu
Aslını aramayan içemez onu!
Teldeki nağmeler, dünleri esiri
Davuldaki boğum, günün debdebesi
Ney’in nefesi içteki hıçkırık sesi
Bilen var mı, insana neler oldu!
14/12/2009-18:36
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 14.12.2009 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
L............................Ü
K...............................R
N..................................E
U.....................................Ğ
R..........................................İ
..............................................N
K……………………….…....…İ
Ö…………………………………Z
K.......................................................E
N...............................................S
A…………………………....A
R........................................Ğ
........................................L
....................................I
....T...E...B...R...İ...K...L...E...R
TÜM YORUMLAR (1)