Bilen Söylesin Şiiri - Fuat Eriçok

bir ben var içimde tarifsiz içkin
kâh çocuksu kâh uçarı kâh bıçkın
genç gibiyim bir an bir an sa geçkin
hangisi sahici gören söylesin

kimi uyanırım enerjik diri
sanki arıtılmış ruhumun kiri
anlarım yoksulu düşkün fakiri
ne bunun rayici bilen söylesin

kimi gün karamsar ezik siliğim
adeta boşalmış kemik iliğim
çökmüş bir iskelet pörsük deriyim
sanki can gidici duyan söylesin

bir gün aşık bir gün küskün gezerim
bir gün atak bir gün benden bezerim
kâh duyarsız kâh herşeyi sezerim
kendini otacı sanan söylesin

bazen uyumsuzum bazen iyimser
suratım kâh duvar kâh şen gülümser
bir gün kalbim hakim bir başka gün ser
nerdedir ilacı alan söylesin

böyle gelmiş böyle gider mi bu hal
hep alaca renk mi boyar bu tual
ey okuyan işte benden arzuhal
kim bunun hallacı eren söylesin

nasıl bulacağım doğru yanıtı
belki de ölümde bunun kanıtı
musallada uzanırken kaskatı
başımızdan tacı deren söylesin

belki yok bir cevap yok tuhaf bir sır
boşuna sorulmuş yüzlerce asır
ölüm varken ne köşk kalır ne kasır
bulursa ip ucu soran söylesin

hem sorup hem bilen hiç görmedim ki
bilinç ötesine giremedim ki
ölmedim ermedim delirmedim ki
varsa benden fazla bilen söylesin

(temmuz ‘06)