Bilen soran yok Şiiri - Jale Özdemir

Suskunluğum ve ben
Buğulu gözlerim
Suskun dilim yüreğim
Binlerce kelimem cümlem
Suskunluğum
Ne hisseden ne bilen
Ne anlayan var.

Gözüm gülüyor ya
Yüzüm gülüyor ya
Hep mutlu sanıyorlar
Soran yok
Dilim sesim huzur
Veriyor ya nasılsın diye
Soran yok.

Suskunluğum
Binlerce cümle
Gözlerde ki nemi
Gören yok dilin
Niye lal konuşmuyorsun
Soran yok
Yüreğimdeki fırtınaları
Acıları hüzünleri
Volkanları soran
Bilen yok.

Suskunluğum
Soruyor niye yüreğinde ki
Çiçekler açmış bahçeyi
Denizleri okyanusları
Neşeyi rekli rekli
Boncukları gül bahçesi
Gibi kokan kabimi
Bilen yok soran
Anlayan da yok
Suskunluğumdan.