Bilen Olmadı Şiiri - Ramazan Teke

Gönülden gönüle savrulup durdum
Kime gittim ise bir sen olmadı
Hepsinde senden iz arayıp durdum
Kimi sevdim ise yerin dolmadı

Hayaller kurup da düşlere daldım
En güzel düşten kâbusla uyandım
Sessiz sessiz içten içe ağladım
Gözümden yaşları silen olmadı

Hicranın beni yakıp kül ediyor
Özlemin yüreğimde hiç dinmiyor
Feryadım dağları yıkıp geçiyor
Ne hâlde, nasılım soran olmadı

Yerle yeksan oldu taç ile tahtım
Sensiz gülmedi bu talihim bahtım
Bilmeden Zehir’i bal diye tattım
Kimseler derdime şifa olmadı

Yalnız kaldım sensiz yaban ellerde
Şan, şöhret kalmadı, hepsi yerlerde
Ne insanlık kaldı, ne gurur serde
Düşerken bu hâle gören olmadı

Türküler yaktığım saçlar senindi
Şiirler yazdığım gözler senindi
Besteler yapılan gülüş senindi
Adın aşkla geçti, bilen olmadı