Bilen BİLİR Şiiri - Mustafa Yaralı

Biz ne isek oyuz,Allah’tan başka;
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.
Gönlümü kaptırdım insanca aşka,
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.

Neler geçti,neler geçer gönlümden.
Kim ne verdi,neler aldı ömrümden.
Neye baktım,neyi, nasıl gördüm ben,
Bilen bilir, bilmeyene sözüm yok.

Basma kalıp ön yargılar geldi mi,
Savunmaya gerek var mı kendimi.
Açık maksadımı,asıl rengimi,
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.

İnsan mıdır,hayvan mıdır postumuz.
Kimler düşman kimler bizim dostumuz.
Eğri midir,doğru mudur kastımız,
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.

Olayları tartışmaktan bıkmışım.
Seni beni temelinden yıkmışım.
Dedi kodu meclisinden çıkmışım,
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.

Çok konuştuk,anlatmaktan yorulduk.
Biz bu yüzden defalarca vurulduk.
Tufan bitti,dalgalardan durulduk,
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.

İnsanlara hayır mıyız,şer miyiz.
Niyetinde kalleş miyiz,er miyiz.
Ayrı mıyız,gayrı mıyız,bir miyiz;
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.

Esasında kirli miyiz,tahir mi.
Cahil miyiz,ârif miyiz,mahir mi.
Mümin miyiz,münafık mı,kafir mi;
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.

Aklanmadan yüzümüzün karası,
Dikiş tutmaz Yaralı’nın yarası.
Yerim yurdum iki dağın arası,
Bilen bilir,bilmeyene sözüm yok.