Bilemiyorum Şiiri - Ahmet Bögün

Feryatlar içinde şu deli gönlüm
Gülecek mi bir gün bilemiyorum
Rüzgar gibi geçer şu benim ömrüm
Güneş doğacak mı bilemiyorum

Yağmurlara döndü akan göz yaşım
Kar yağdı saçıma yaralı döşüm
Gamlı kederliyim hiç yoktur neşem
Gülecek mi yüzüm bilemiyorum

Bağımda hazan var yapraklar döktü
Umut güllerimiz boynunu büktü
Sevgiyle kurulmuş binamı yıktı
Sevecek mi kalbim bilemiyorum

Ahmet yollarına bakarak durdum
Sevgi tohumunu toprağa verdim
Bunca emek verdim didindim durdum
Yeşerir mi bir gün bilemiyorum