Siz hiç bilemiyorum diyen,
Bir öğretmen gördünüzmü..
Göremezsinizki, sadece not kaygılarınızdan.
Onun bilemiyorum diyebileceği,
hiçbir dürüst soru sordunuzmu ona?
Öğrenci olarak,insan olarak
onun insan olduğunuda
düşünerek bir sorunuz oldumu ona?
Otomatik not makinesi değilmi öğretmen?
Onun bilemeyeceklerini hiç düşünmedinizki,
…sadece kendi notunuzu düşünmekten..
İçinizdeki koşul o an yine öğretmenden.
Ayırabilirsiniz,gibi geldide;
Onun sevgilerini,sorunlarını,
Sizler gibi evlatlarını, kaygılarını
Hiç sordunuzdamı.? Tilki gibi bekliyorsunuz.
Öğretmeninizin “bilemiyorumlarını..”
Anladığınızda,içinizden gülmek değil,
Gerçeklerin bilinirliği gelecektir.
Sizde anlam katarsınız bilemiyorumlara,
Anladığınızda, çok zorda,insanca,
Onun yaşadıklarıda düşünülüverir.
Bilemiyorumlardan,utanmanızı istemezde,
Onurunuzla,sizin hep bilmenizi ister o öğretmen.
Bilemiyorumları kendi yaşar,
Size bilgi vermez asla bilinmeyenlerden,
Bilinmeyenlerlerin, kendisiyle hiç önem verilmemiş,
Duygusallığı kalır antolojilerde..
O hep bilir,
bilemedikleriyle baş başa kalır…
Siz hep bilinenlerden not almaya çalışırsınız.
Oda bilemiyorumlarından…
Unutmayın gelecekte,aynı sınavlar
Hem öğretmen için,hemde sizin için var..
Keşke şimdiden anlayabilseniz,diye;
içi kahrolur, bilemiyorum diyen öğretmenin..
Kayıt Tarihi : 19.1.2007 22:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğretmenlerimizin duygularına,onların insanlıklarına ve bizim onlara eksiklerimize; eziklikle,saygıyla ve sevgiyle...
Tüm eğitimciler adına teşekkür ederim.
Saygılar Turgay beye.
Nurdan Ünsal
TÜM YORUMLAR (4)