Bilemiyorum Şiiri - İbrahim Kılınç

Bir aşk ile kör eyledin gözümü
Göreyim diyorum, göremiyorum
Yakın biliyorum benden özünü
Varayım diyorum, varamıyorum

Kulağım hep senin sesini duyar
Dilde her kafiye ismine uyar
Sana gelem desem yollarım uzar
Döneyim diyorum, dönemiyorum

Gece yarısında, gün ortasında
İnsanlar içinde, dost sofrasında
Düğün eğlencesi, ölü yasında
Kalayım diyorum, kalamıyorum

Âşikar olsa da iyi niyetim
Kalmıştır bu sevda öksüz ve yetim
Var mıdır yanında biraz kıymetim
Sorayım diyorum, soramıyorum