Bilemiyorum Şiiri - Tuğşah Bilge

İçimden gelmiyor bir türlü,
Yazamıyorum mutluluğu.
Sevgiyi, iyiliği, neşeyi, muhabbeti.
Bilmiyorum ki nasıl bi şeyler.
Tatmadım ki hayatımda hiç.
Vermedi kimse bana sevgisini.
Mutlu olmadım ki hiç ben.
Bi türlü öğrenemedim neşeyi.
Gülmek istedim yıllarca.
Güldüm sonunda galiba,
Ama o da acınacak halimeydi.
Altınlarım var tonlarca.
Yatlarım var okyanuslarda.
Mallarımın değeri trilyonlarca.
Maddiyatın iliklerine işledim yıllarca,
Ama maneviyat almadı bi türlü beni içine.
Kin, nefret, ihtiras, benden sorulur.
Ama ben istemedim onlar beni buldu.
Ne olacak şimdi, otuzuncu yılımdayım,
Bu lanet olası dünyada.
Çekip gitsem mi ki cennette hurilerin yanına.
Bu kadar şeyden sonra bile cenneti düşünmek.
cennetteki hurileri istemek.
Bendeki kötülük bu işte.
Her zaman kötüyüm ama hep en iyiyi istedim.
Bu dünyada aldım en iyileri,
İyi veya kötü yolla sahip oldum hepsine.
Ama ölünce ne olacak halim.
Acaba satın alabilir miyim ölümsüzlüğü.