akşamın ilk ışıklarında
hiç tanımadığımız yalnızlığın
sarhoşluğunda kaybolmuştuk
gecelerin tatsız tutsaklığında
bırakıp giden kaderimizdi.
anıların süt beyaz dişleri kemiriyordu belleğimizi.
şarabi akşamlarda unuttuklarımız
boz bulanık masalara serilmişti.
çocukluğumuzun bilinçsiz gözyaşlarını,
ne kadar çok aradık bilemezsiniz.
Kayıt Tarihi : 24.1.2011 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Fazladan söyleyecek bir şey yok. Yazı zaten anlatıyor her şeyi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!