Bizim dünyamızda yaşamadınız, bilemezsiniz bu dertleri.
Burda her şey bildiğine döner, çeviremezsiniz dümeni.
Duygudan yoksun ruhlar, hissedemez hiçbir şeyi.
Yalnız duyar ruhundaki karanlığı, yoktur gündüzü gecesi.
Burada tabiat bütün güzelliğini sırtlanmış, meçhule gider.
Allah’ın sevgili kulları içindir her halde bütün güzellikler.
Renksiz ağaçlar, ötmeyen kuşlar, kara yosunlarla kara göller.
Yeşilden yoksun yaşarız baharı, olsa da anlamaz kalpler.
Yoksa bir hikmet mi var bunda, bahar hiç uğramaz bu diyara.
Hasrettir buradaki insanlar, güneşli bir gün yaşamaya.
Korkunç olur mehtapsız geceleri, bizde ulaşamayız aya.
Zaten şoke olurdu karanlık ruhlarımız, başlasaydık yaşamaya.
5.4.1979/Polatlı
Necdet Cemal OcakKayıt Tarihi : 21.5.2007 09:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!