Menüsü hak yemek olan yaşam lokantasının en pahalı harcamalarını yapan, en ucuz müdavimi olmuş müşterileri içindi belki de harlanmış bir ateşe benzeyen bu isyan.
Hakkımızın yendiği vicdansızlık sokağının en köşe lokantasından izlediklerimiz.
Bir kelebeğin kozasını terketmesi gibi içimizin sızlayışları.
Yalnızlık koltuğunu bulmak içindi belki de kaçışlarımız.
Çıtırtı sesleri gelir kalbimizin sevgiyle boyadığımız duvarlarından.
Yıkılır insan hakları, en yüce mahkeme kendi zeminini bile sorgulamadan.
Bir kaplumbağanın evini kaybetmesi gibiydi doğru yolu bulmak.
Bir tazının koşması gibi yanlışları sevişimiz.
Sanki yıllar önce kaybettiğimiz çocuğumuzu bulmuşlar da,
sarılacakmışız gibi arayışlarımız.
Umutsuzluk gömleğimizin sol tarafına dikilen derin bir cep gibi.
Kusura bakmayın, daha başlarken hayata, ipotek verilen fikirlerin sonucu bu.
Birileri söyler
Birileri inanır
Birileri yaşar
Birileri dayanamaz konulmak istendiği kabı çatlatır taşar.
Boyun eğenler, yağmurun yeryüzünden gökyüzüne yağdığını bilmez.
Rahmetin yönü hak yiyenleri aşar.
Biz sevmekle yükümlüyüz.
Kavuşmak mı ?
Allah bilir.
Kayıt Tarihi : 8.8.2019 14:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!