Bilemezsin Yâr Ah! Bilemezsin

Gerçekte yoksun.
Hayalini kurmak ise yasak.
Hani..olmaz ya
Ara sıra da olsa
Rüyalarıma gelsen diyorum.
Beni öpsen
Saçlarımı okşasan
Göğsünde uyutsan
Ve hiç bırakmayacakmış gibi
Sımsıkı kucaklasan.
Öyle ihtiyacım var ki, bana sarılmana.
Sorma sevgili.

Hiç konuşmasak da olur.
Sadece yanımda olduğunu bilmek
Kokunu duymak istiyorum.
Belki bir ara omuzunda ağlayabilirim.
Biliyorum çok klasik ama
Başımı yaslayasım var işte
Ve sessiz, sessiz ağlayasım..

Bilemezsin!
Bir yandan unutmaya çalışırken
Diğer yandan
Sana nasıl hasretler büyüttüğümü.
Gözlerimde asılı duran her damlada
Sırf sen varsın diye
Ağlamaktan nasıl korktuğumu
Bilemezsin.

Ne güneşin aydınlığı
Ne ayın mehtabı
Ne de yıldızların ihtişamı
Dindirmiyor gönlümün hicranını.
Bu yalnız akşamlar da..
Buhranlı her an’ımı,
Bilemezsin sevgili
Her şarkıda seni anıp
Her şiirde maziye dalıp
Resmine bakıp, bakıp
Nasıl kor olup yandığımı
Bilemezsin.

Dil-ruba Emine Genç 30 Temmuz 2012 / 07:00