Bilemezsin Sen Şiiri - Ali Türkmen

Her sabah seninle başlar
Her gün seninle batar
Kalbime doğan güneştin
Bilir misin sen.
Her sabah doğan güneşi bilirsin belki
Batmayan güneşleri
Bilemezsin sen
Her karanlığın ardından güneşin doğduğunu
Her akşamın ardından sabah olduğunu
Her çiçeğin bir gün elbet solduğunu
Bilirsin belki
Gönlümde açan güllerin sonsuzluğunu
Bilemezsin sen
Dünyayı yakmaya bir kıvılcımın yettiğini
Gözlerinin gönlümü kül
Dağı taşı kül eden alevleri, bilirsin belki
Sevda yangınını
Bilemezsin sen
Ayın her gece yavaş yavaş çıktığını
Zamanın bir su gibi aktığını
Yıldızların kaydığını, bilirsin belki
Her kayan yıldızdan aynı dileği tutmayı
Bilemezsin sen
Gönlümün felaketine sebep olduğunu
Silahların insanı nasıl vurduğunu
Bir kurşunun hedefi nasıl bulduğunu, bilirsin belki
Gözlerinin saçtığı kurşunları
Bilemezsin sen
Bu sevdanın beni nasıl yorduğunu
Vefasız elinde güllerin nasıl solduğunu
Çağlayan suların nasıl yol bulduğunu bilirsin belki
Gönülden gönüle, gölerin bulduğu yolu
Bilemezsin sen
Aşkı sevdayı hafife almayı
Her gördüğün kalpte mesken tutmayı
Bugün birine, yarın bir başkasına aşık olmayı, bilirsin belki
Aşka sadakati
Bilemezsin sen
Mecnun’u çöle sal
Yüce dağların doruklarını
Alev alev yangınları, bilirsin belki
Bu aşkın benden çaldıklarını
Bilemezsin sen
Her aklıma düştüğünde
Bambaşka alemlere göçtüğümü
Sonbaharda yaprakların birer birer düştüğünü
Doğanın yeniden bir kez daha öldüğünü, bilirsin belki
Ölüp ölüp dirilmeyi
Bilemezsin sen
Yaptığın bunca zulümden sonra
Haklımı bulursun kendi kendini
Dünyanın adaleti yanılır belki
İlahi adaleti
Bilemezsin sen
Gündelik aşklarla gününü gün edersin
Ben isyanlarda, sen sefa sürersin
Neşeli şen şarkıları elbet bilirsin
Hicran kokan besteleri
Bilemezsin sen
Ne etsem olmuyor. Söyle ne istersin
Ömrümü harcadım nasıl seversin
Sevgi sözcüklerini bilirsin belki
Ölümüne sevmeyi
Bilemezsin sen…