Bilemezsin küçüğüm Şiiri - Ömür Aykanat

Sen,bilemezsin küçüğüm,
İzmit'in rıhtımını.
Sen bilemezsin...
Hiç sandal sefası yapmadınki,
Yunuslarla beraber.
Çene suyunun gerçek tadını
bilemezsin.
Hiç tatmadınki.
Sen,bilemezsin küçüğüm,
İzmit'in eski sokaklarını,
Güllü,çiçekli bahçelerini,
bilemezsin.
Hiç meyve çalmadınki,
komşundaki bahçeden.
Hemde,bahçendeki meyveden.
O heyecanı bilemezsin.
Sen bilemezsin küçüğüm,
İzmit'in zeytin ağaçlı tepelerini
Yeraltı tünellerini bilemezsin.
Hiç sapan yapıp,
kuş vurmadınki,bilemezsin.
Sen bilemezsin küçüğüm,
İzmit'in körfezinde,
Vapurla yarış eden yunuslarını,
Bilemezsi.
Sen,körfezde hiç yüzmedinki.
Bilemezsin.
Sen bilemezsin küçüğüm,
İzmit'in hırellezlerini,
Uçurtma yarışlarını bilemezsin.
Sen,hiç uçurtma yağmalamadınki.
Sabah erken kalkıp hıdrellezde,
Küpten mani okumadınki.
Sen bilemezsin.
Sen bilemezsin küçüğüm,
Seka'nın talaşını yakma zevkini,
Dışarda diz boyu kar yağdığında
Sçaklarından adam boyu
Buzların sarktığında,
Hiç,kızak yapıp,
Bayırlardan kaymadınki,gönlünce.
Sen bilemezsin.
Sen bilemezsin küçüğüm,
İzmit'in çocuk kavgalarını,
Okla sapanla.
Sen bilemezsin.
Sapan taşıyla kafan hiç yarılmadıki.
Kafanı yaran çocukla,
Sonradan dost olup,sarılmadınki.
Sen bilemezsin.
Sen bilemezsin küçüğüm,
İzmit'in bayramlarını.
Çoluk,çocuk sokaklarda,
Pür neşe eylence.
Sen bilemezsin.
Hiç gece feneralayı görmedinki.
Bilemezsin.
Kasapların et,
Manavların meyve attığını halk'a,bilemezsin.
Sen bilemezsin küçüğüm,
Onun için,düşünemezsin.
Neleri kaybettirdiğimizi sana.
Ve...
ÜZÜLEMEZSİN.