Bilemezsin Şiiri - Hüseyin Kapan

Güvendigim dagların rüzgarı üsütüyor icimi. Dost bildiklerin birer, birer vuruyor sırtımdan. Bir yandan da sensiz kalbimin örümcek tuttugu bu günlerde; sana ne çok ihtiyacım var bilemezsin...

Bazen, düsüme düsüyorsun düsünmeden, kanları çekilmeye basladı bile düslerimin. Düsümde bir sen düsünürken geceleri, düsler sokagında, düsüne düskün kaldım...

Güvendigim dostların elleri buz etti yüregimi, sardı etrafımı, ac yırtıcılar. Ben hasretken içimi ısıtan nefesine; sana ne cok muhtacım bilemezsin...

Bazen; elimde bir demet gözyasıyla dikiliyorum kapına, yumrukluyorum kapıları, acan olmuyor. Hava soguk, yüzsüz kalbim buz kesti bak, ellerim titriyor, sanma soguktan; degil gülüm degil sensizlikten...