Bilemezsin... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Ardıma düşme, bu yollar karışık
Bilmezsin ürkek adımları
karanlık sokakları.
Yürürken her seste ürpermenin,
her gölgede ürkmenin
tadını bilemezsin.
Bilemezsin sırtındaki acı sonrası
kaldırım taşlarının üzerine düşmeyi...
Umutla bakarken yarınlara
gözlerinin kapatılmasını,
sonra da adına serseri denilip
ajansların yankılanmasını...

Şehirler tutsak olmuş
gaddarlara bilemezsin,
tutmuşlar köşe başlarını
parsellemişler haklarımızı.
Sen gölgelenmek için bir ağaç ararken
ağaçların neden kesildiğini,
melek maskesi takan şeytanların
neden karşına dikildiğini bilmezsin.
Ozanlar aç kalırken
renklilerin sana sunuluşunu
gerçekler dururken
hayallerle avutuluşunu bilemezsin.

Bilsen.....
Benim gibi kaldırıma
ve....
ardından ajanslara düşersin....