Bilemezsin Şiiri - Lütfullah Koca

BİLEMEZSİN

Daha kavak yelleri eserken başında,
Ne yaşayıp gördün ki bu genç yaşında,
Zemheri'de kar görmeyince saçında,
Pişmanlık ne demek bilemezsin.

Aldanma! gençlik baki değil başında,
Yaş kemale ermeden bilemezsin.
El ayak çekilip de kalmayınca bir başına,
Yalnızlık ne demek bilemezsin.

Alev alev kor ateşlerde yanmadıkça,
İçindeki depremlerle sarsılmadıkça,
Sen gözlerime bakmadıkça,
Sevda ne demek bilemezsin.

Yüreğin aklına hükmetmedikçe,
Sevda yaman iştir sevemezsin.
Hasret ile çok seneler eskitmedikçe,
Vuslat ne demek bilemezsin.

Karun kadar olsan da zengin,
Zannetme bu dünyada yok senin dengin,
Hangisi fakir hangisi zengin,
Girmeden bir gönül' e bilemezsin.

Gözüme bakınca şimşekler çakmadıkça,
Sağanak olup gözyaşınla yağamazsın,
Dudağım yanağına kavuşmadıkça,
Gül olup gonca gonca açamazsın.

Ben yoluna sermişken bütün ömrümü,
Poyraz'dan alıp yel'e verdin gönlünü,
İflah olmaz artık ayaz vurdu gönlümü,
Kapısına kilit vurdum giremezsin.

Araya koysan da bunca mesafeleri,
Sanma unutacaksın bu çakır gözleri,
Akarken gözlerimden bahar selleri,
Mendil olsan göz yaşımı silemezsin.

İstersen Kaf Dağına, Fizan' lara kaç benden
Yüreğim gölgendir gelir peşinden,
Seni senden çok seven gönlümden,
Gönlüm razı olmadıkça gidemezsin. 02/06/2014
KOC@