Bilemezsin Şiiri - Mümine Altay

Bilemezdin!
Bilseydin yanamazdın!
Bu denli derinden kalbimde
Hakikat mısın şuan bana,
Masal mısın yoksa beynime?
Türlü dert olmuşken mazime,
Bir de deva mısın bu günüme?
Yarın da sen ol dedim daha ne!
Bilmiyorum demek ki kendimi de...
Belki ben de şekilleniyorum;
Her kıvılcımla, biraz daha.
Isınıyorum avuçlarına bir cam gibi;
Şemail giriyor şekle bende...
Senle! bana bir gülüş miktarı;
Sesindeki ahenkle...
Bilemezsin!
Bu duyuşu bilemezsin!
Surette canlanan bir anı oldun bana,
Göremezsin...
Senin mutluluğuna, senden
Vazgeçmek istedim belki...
Yapamadım, ki zaten
Ufacık bir hissiyatla ilhamken sen bana,
Senden kopmak saçmalıkmış bana.
Tattım, bildim, yaşadım...
Cismiyetin önemi ne dedim
Seni yaşadıktan sonra senle!
Umut dünyasına kapılıp gitmişim;
"Seninle bir dakika..." derler ya hani...
Benim her anım, sadece bir...
Dakikam gibi kalmış senleyken,
Sevgimin korkutan hasretinden...
Lüksü olamayacak bir sevdandan...
Anlayamazdın!
Anlasaydın yanamazdın!

(25.11.2016)