Bilemezsin Şiiri - Mehmet Çiçek

Bilemezsin,
Kısa vakitlere sığan aşkların
Bir ömre bedel olduğunu bilemezsin.
Kısacık zamanın oynadığı oyuna
Kapılıp giderken, bir ömür gibi aşk serdim.
Seni gördüğüm ilk anda çarpan kalbimin
Sessiz çığlıklara büründüğünü, bilemezsin.
Sana baktığı her anda yavaşça eridiğimi,
Derin derin soluduğum nefesi bilemezsin,
Sen farkında olmadan anlatırken
Gözlerimin sana baktığı her anında
Kalemimin defterime çizdiği ilk resmi, bilemezsin,
Yüreğimin, seni dinlerken uçsuz bucaksız
Mutlulukları hayal ettiğini,
Kalemimin resimlerden satırlara,
Satırlardan dizelere nasıl kaydığını, bilemezsin,
Her gece yatağımın ucuna değen yıldıza
Seni nasıl anlattığımı,
Sabahın doğmasını hiç istemezken,
Gün ağarıp, yıldızımın beni terk ettiğinde
Döktüğüm göz yaşını, bilemezsin.
Bazen bir dem nefes alırken,
Yüzüme yansıyan ay ışığının,
Seni nasıl yansıttığını bilemezsin.
Akşam karanlığı çökerken
Hafifçe tenimi okşayan rüzgara,
Bedenime hüzün serpen ağaçlara,
Seni nasıl sevdiğimi anlatırken,
Çiçeklerin nasıl ağladığını bilemezsin.
Onlar ağlarken, hıçkıra hıçkıra döktüğüm
Gözyaşlarımdan akan sevginin
Yüreğime hançer gibi nasıl saplandığını bilemezsin.
Bilemezsin,
Şu satırların, seni anlatırken
Nasıl acı çektiklerini bilemezsin.
Kalemimin, onu besleyen mürekkebe
Nasıl zulmettiğini,
Kağıtların dizelerime olan sitemini bilemezsin.
Sensiz geçecek zamanın
Bana neler kaybettireceğini bilemezsin.
Doğacak her günün bir yanı sensiz,
Bir yanı matem ve özlemle dolu…
Uyanıp penceremin arkasındaki buğuya
Baş harfini yazarken
Hayallerimin verdiği acıyı bilemezsin.
Bilemezsin, beni anlayamazsın…
Ne akşam göğünün katacağı bir anlam olur sana
Ne de geceleri yıldızlara seni anlattığım zaman.
İki ayrı dünyanın insanı, iki zıt kutup gibiyiz.
İki cihan bir araya gelse de kavuşmak imkansız,
Olur ya bir gün beni hatırlarsan, her daim
Seni sevdiğimi unutma...