Bilemezsin Şiiri - Fırat Yetiş

Bilemezsin
Sen yokluğunun deryasında kaybolmuş bir tekne nedir bilimisin?
Bilemezsin..
Yokluğun baharın ölümüdür..
Leylekler göçer kentlerimden..
Üşüdüm kışa döndüm..
Bilemezsin..
Kaç gece uykusuz dönüp dolandım yatağında..
Bir sıla türküsü olsam hep sana söylenirim..
Bilemezsin..
Ne bitmez şeymiş sensizlik..
...
Bilemezsin..
Göğe sorsan gök susar, suya sorsan yatağını şaşırır..
Bir yağmuru dinlesen..
Söyleyecekti sana olan sevgimi.
Bilemezsin..
Dağlara versen ahımı , dağ utanır , una döner..
Bilemezsin..
Sesinin yokluğunda , şakağıma kaç kurşun sıktığımı..
Zamansız intiharlarımı..
Bilemezsin bilemezsin !!
Bir hayaline ömrü tarumar eylediğimi..
Bilemezsin ..
Ölüm bile bitiremez bu hasretliği..
...
Bilemezsin işte..
Güneş yüzünü benim kadar..
Cennetten firar etmiş gözlerini.
Örgülü yıldızlara benzeyen saçını..
Bilemezsin..
Su makamında kulağıma fısıldayan sesini..
İç depremler yaşatan ellerini..
Bilemezsin bilemezsin!!
Senin bende var olduğunu..
Bir hiç gibi sende kaybolduğumu.
...
Bilemezsin..
Kalbimin ufkunda açtığını,
Bağrımda korlana korlana ,
Harlana harlana olan ateşi..
Al götür beni , en derininden dünyanın..
Uçurumdan at.. Al beni yanardağlarında yak..
Küle çevir..
Ağlayan gecenin dolunayın da rüzgara bırak külümü..
Taştan taşa , dağdan dağa savur.
Al beni geçmişimden , intihar çiçeği geleceğimi kopar ..
Ben biliyorum ,Sen bilemezsin.
Artık çok geç..
Solunda çoktan öldüğümü..