Daha gün doğmadan penceremden
Düştün yine içime ateş misali.
Sabahın bu saatinde içilmiyor şu illet;
Yakıyor genzini insanın acı acı! ..
Kaç gündür bilmem, bir lokma geçmedi boğazımdan
Kaç zamandır bilemem, çıkmıyor hasretin odamdan
Kaç namaz vakti geçti de uyuyamadım hâlâ,
Kaçtır ağlayamıyorum da birikti içimde yaşım! ..
Son ayrılığımızın üstüne
Ne karlar yağdı ne yağmurlar, bilemezsin!
Bir kartopu gibi avucumda sıktığım umutlarımı
Nerelere fırlattım bilemezsin!
Gülüşlerimi çatık kaşlarımın ardına saklayalı,
Ne aynalar küstürdüm bana bilemem; bilemezsin!
Odam en az başım kadar dumanlı bu sabah
Gözlerim fırlamış gibi yine kan çanağı yuvalarından
Odam en az içim kadar hasret dolu yine bu sabah
Seni ne kadar özledim ne kadar özledik bilemem;
BİLEMEZSİN! ! !
Levent ŞenKayıt Tarihi : 6.8.2007 14:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!