BİLEMEZSİN
Ömrümün başında bir adım yolda
Yorulmayı tattın mı ki bilesin.
Gafil avlanıp da kuş gibi dalda
Vurulmayı tattın mı ki bilesin.
Sevda sandım yüreğime dolanı
Meğer adı olmuş gönül talanı
Can simidi sanıp kara yılanı
Sarılmayı tattın mı ki bilesin
Çok dolandım durdum akılsız başla
Sabahsız gecede betimsiz düşle
Dost yüzlü düşmanın attığı taşla
Serilmeyi tattın mı ki bilesin
Olmadık hayalin peşinde koşup
Sorgusuz sualsiz dağları aşıp
Olgun meyve gibi dalından düşüp
Yarılmayı tattın mı ki bilesin.
Ben benim kendimle baş başa kalıp
Beynimi dağladım kızgın mil alıp
Dertli Didari’yim bin kere ölüp
Dirilmeyi tattın mı ki bilesin
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Durmazoğlu
TÜM YORUMLAR (4)