Bilemezler Şiiri - Hacı Sinan Temel

Anılar üstüme yağdı bu akşam,
Şarkılara yükledim tüm acıları.
Çaresizce yaşadığımı bilemezler,
Bilemezler her sancıya ayrı bir yas tuttuğumu.
Gidene ağlamak benim kaderimmiş,
Adı konmamış hüzünlerde
Dost günlerin kokusunu bulduğumu
Bilemezler.
Sevgiyi dost şehirde bırakmışım;
Gençliğim, sevincim, umutlarım,
Yayla kentinde kalmış.
Şimdi hayatın lezzetinde olmadığımı
Bilemezler.

Anılar çöreklendi yüreğime bu akşam,
Kar tanelerine bindirdim tüm neşeyi.
İçimde bir denizin hıçkırdığını bilemezler,
Bilemezler o günleri ölesiye yaşadığımı.
O sanıyorum sisler içinde her güleni,
Bir el uzatımı ötedeki
Mutluluğu tutamadığımı,
Dost günleri düşününce
Bir kuşun yüreğimin ucuna konduğunu
Bilemezler.

Anılar öbek öbek üşüştü bu akşam,
Bir okyanus kayboldu gözlerimde.
Gurbetin garip akşamlarını bilemezler,
Bilemezler yağmurlarla birlikte yağdığımı.
Her gece yolumun bir başka sokağa açıldığını,
Her gece dağbaşları kadar yalnızlığımı
Bilemezler.
Dudaklarımda eski bir aşk türküsü,
Yıllardır bu sevdayı yüreğimden sökemediğimi
Bilemezler.

Anılar yanaklarımdan süzüldü bu akşam,
Sokaklardan önce gönlüme indi karanlık.
Bu saatlerde beynimin zonkladığını bilemezler,
Bilemezler mutluluğu sigarada bulduğumu.
Bir çiçek ömrü kadarmış tüm sevinçlerim,
Yüreğimin sayısız acılara bölündüğünü,
Yaprakları dökülen bir ağaç olduğumu
Bilemezler.

Hüzzam şarkılar gibi çöker akşam,
Sine sine iner gözlerime.
Bir uzak şehirde
Rüzgarın benim için ağladığını
Bilemezler.